Campervan Living In Nieuw-Zeeland

Editorial

Hollywood gaf nooit aan dat er problemen zouden zijn met het vers houden van mijn eten of mezelf warm

Book Top Experiences and Tours in Wellington:

If youʻre booking your trip to Wellington last minute, we have you covered. Below are some of the top tours and experiences!

View All Experiences

Mijn allereerste campervan in Nieuw-Zeeland was een enigszins gehavende Toyota Hi-ace - in wezen gewoon een busje met een matras achterin gegooid - puur gekozen omdat het een regenboogontwerp aan de zijkant had. Deze hippy-gearomatiseerde verfklus paste perfect bij de idyllische, rondreisbeelden die ik in mijn hoofd had, gevoed door het kijken naar ouderwetse films waarin het leven gemakkelijk is en de weg vol non-stop plezier en avontuur.

Na verschillende roadtrips, vans en jaren weet ik nu dat de realiteit heel anders kan zijn dan dergelijke romantische noties. Soms in een klein 'huis' leven dat transport, slaapkamer, lounge en schuilplaats moet zijn, kan moeilijk zijn. Hollywood gaf nooit aan dat er problemen zouden zijn met hoe ik mijn eten vers moest houden of mezelf warm moest houden in een busje dat als een oven of een ijskelder aanvoelt, afhankelijk van het seizoen. Hollywood suggereerde nooit de mogelijkheid van slapeloze nachten luisterend naar een muis die rondsnuffelt - een ongewenste lifter die mijn eten opeet, mijn toiletpapier verscheurt en onmogelijk uit te zetten is.

Ja, delen van het leven in een campervan zijn uitdagend, maar het is ook, voor mij, het toppunt van prachtig - de enige manier om alle hoekjes en gaatjes van dit ongelooflijke land precies te zien zoals ik wil en volgens slechts één schema - het mijne. Dit is vrijheid en ja, dit is het leven.

De Essentiële Zaken

WC's - Officiële campings hebben natuurlijk toiletten, maar ik investeer altijd in een 'porta-potty'. Dit dient me niet alleen bij allerlei noodgevallen, maar betekent ook dat ik wild kan kamperen. Bovendien geeft het officieel 'zelfvoorzienend' zijn me meer kampeervrijheid, waardoor ik in aanmerking kom voor het zomerse 'Vrij kamperen'-schema van de Raad van het Gisborne District, bijvoorbeeld. Het afval van het toilet kan worden geleegd op campings of specifieke afvalstations - vaak aangegeven op landkaarten.

Douches - Leven in een campervan, zelfs zonder een badkamer, betekent niet dat je een van de zeer ongewassenen hoeft te zijn. Hoewel wassen in rivieren of meren vanuit een ecobewust oogpunt een grote nee-nee is en de typisch lauwe druppel van het zonnezaktype kampeer-douches onzin is, hebben veel steden doucheruimtes aangesloten op openbare toiletten. Meestal red ik me echter met een emmer koud water (of kook een ketel) en wat zeep en boek dan zo nu en dan eens in op een camping wanneer het verlangen naar een warme douche overweldigend wordt.

Wasserij - Ik was het meeste van mijn was met de hand en boek dan zo nu en dan een camping of hostel met wasserijfaciliteiten om alles grondig te wassen.

De Waterkwestie

Ik had er nooit bij stilgestaan hoeveel water ik op een dag doorheen ga terwijl een eindeloze voorraad gewoon een kraanomslag verwijderd was. Leven in een campervan in Nieuw-Zeeland heeft me echter geleerd om het gebruik van en het koesteren van elke druppel van mijn zeer beperkte voorraad zorgvuldig te plannen. Op campings is er geen probleem, maar in het wild moet ik er meer over nadenken.

Pak 'N' Save en de 'Warehouse' verkopen flessenwater in grote, rechthoekige multiliter containers met een kraan die je geweldige herbruikbare waterdragers geven; ik koop er een paar van en vul ze bij wanneer ik kan. Ik draag ook altijd een soort waterfiltratiesysteem bij me omdat verschillende van mijn favoriete afgelegen Dept. of Conservation-campings hun water uit een beek halen. Het water kan er kristalhelder uitzien, maar de meest schadelijke dingen, zoals de giardia-parasiet, zijn onzichtbaar voor het blote oog.

De Campsite-kwestie

Nieuw-Zeeland heeft stapels hiervan in elke vorm, grootte en prijsklasse, van de luxe versies met alle denkbare faciliteiten tot niets meer dan wat eigenlijk alleen maar ergens is om te parkeren. Ik neig naar het zoeken naar het verborgene en het natuurlijke terwijl ik weinig waarde hecht aan faciliteiten, dus voor mij zijn de Dept. of Conservation (DOC) campings ideaal.

Soms gratis, altijd budgetvriendelijk en steevast op de meest prachtige en idyllische locaties te vinden, zijn DOC-locaties overal te vinden. Zelfs in het Auckland-gebied, waar ik meestal vertrek, zijn er een groot aantal schilderachtige plekken op korte rijafstand van de metropool.

Anderzijds, en vrij van schema's, volg ik meestal het 'Ik-vraag-me-af-waar-deze-kleine-weg-naartoe-gaat'-systeem, wat de enige manier is om enkele van de verborgen/niet-overal-geadverteerde pareltjes te vinden.

Mijn eerste stop bij aankomst in een nieuwe omgeving....... altijd de prachtige en alomtegenwoordige i-SITEs. Dit zijn uw bron voor het opsporen van door de raad gerunde freebies zoals de prachtige wilde kampeerplek langs de rivier Reid's Farm net buiten Taupo

Wegen en Rijden

De belangrijkste wegen die steden en dorpen verbinden zijn allemaal geasfalteerd, maar als je de echt afgelegen en uitzonderlijk schilderachtige plekken wilt verkennen, zul je de onverharde zandwegen moeten gebruiken die heel gebruikelijk zijn door beide eilanden heen.

Gewoonlijk vertragen en verstandig rijden is voldoende, maar sommige van deze wegen zijn absoluut niet voor bangeriken. Bochtig en kronkelig, steile hellingen, onmogelijk smal, loodrechte afgronden zonder leuningen en af en toe weggespoelde wegen na zware regenval zijn allemaal mogelijk en je kunt af en toe worden opgeroepen om zowel rijvaardigheden als zenuwen te testen.

Ik moest ooit meer dan 1 mijl achteruit rijden op een smalle, zonder barrière, afbrokkelende bergweg op het Banks Peninsula, een ervaring die me nog steeds een paar uur later liet trillen.

Je raakt er echter aan gewend en wat me aanvankelijk serieus ontmoedigde, registreerde later niet meer eens na een paar weken. Iets wat ik vaak vergat mee te nemen in mijn reizen, zeker in het begin, waren de rijtijden. A naar B kan er heel kort uitzien op de pagina's van een wegenkaart, maar het terrein en het wegdek kunnen een reis betekenen die veel langer duurt dan voorzien.

Outdoor Living

Outdoor living is de norm als de zon tevoorschijn komt om te spelen, maar nat weer betekent dat campervan-leven snel zijn glans verliest. Ik zorg er altijd voor dat ik een of twee zeilen bij me heb die ik kan opzetten om waterdichte buitenruimtes van te maken. Uit ervaring weet ik dat wanneer de regen aanhoudt, wat ooit 'knus' leek, snel kan veranderen in 'krap' en zelfs 'kistachtig' op zijn extremen.

Bovendien accepteer ik volledig dat te veel regen zal betekenen dat de van vol zit met natte kleren en geen manier om ze te drogen, dus een verblijf in een motel of hostel zal onvermijdelijk zijn. Anders zal mijn leven bestaan uit vieze geuren, onaangenaam vochtige leefomstandigheden en uiteindelijk beschimmelde kleding en beddengoed. Het draait allemaal om weten wanneer je moet toegeven - zelfs als het maar voor één nacht is.

Er is nog iets dat je moet weten met betrekking tot het leven in een campervan in Nieuw-Zeeland. De mensen die Nieuw-Zeeland hun thuis noemen, zijn de meest genereuze, vriendelijke, gastvrije groep mensen die ik ooit ergens op de planeet ben tegengekomen. Tenzij je roekeloos respectloos bent of openlijk de borden en beperkingen negeert, is er nergens anders op aarde zo gemakkelijk en zo gericht op leven in een camper-van.

Heb ik toevallig al genoemd........ dit IS het leven.